Çetin Davranma Çocuklara. Her Şey Düzelir. Metin ol Metin!

Kimi insanlar, Çocuk sahibi olmak isterken dünyaları harcaken, bir başkası , dünya menfaati için çocuğundan vazgeçer.

Bir başkası ise çocukları arasında ayırımcılık yapar. Her şey ne yazık ki aşırılıklar üzerine kurulmuş sanki.

İnsan bakabileceği, yada sorumluluğunu kaldırabileceği kadar çocuk yapması da toplumsal ve bilinçsel gelişim için önemlidir.

Buradaki fıkrada insan isimleri ifade edilse de,  genel olarak bütün isimleri böyle düşünmek lazım.

İsimlerin oluşum ve anlamları toplumlarda farklılık göstermekle beraber, anlam kaymaları da yaşanabilmektedir.

Bazı zamanlarda isimleri özel anlamda değerlendirsek te, bu isimler bilimsel anlamda da  tartışılan bir durumdur.

Kavramlar da bir isimdir.

Toplumsal kargaşanın da en büyük sebeplerinden biridir aslında, isimlerin, kavramların, bizde uyandırdığı anlamların farklılık göstermesi. En basitinden Din kavramının bile hepimizde uyandırdığı anlam ve mananın  farklı olması gariptir….

Bu isimleri, bizim karadenizli insanlar da, kafaya takmış ki bu fıkra oluşmuş…

Zaman Odur ki

-Ula Temel!

-Anlayamıyorum.  Ha bu isimler nasıl oluştu.  Bana İmdat diyorlar. Sana Temel diyorlar ve şuradaki arkadaşa Dursun.

Temel:

-Bunu anlamayacak ne var. Diyeyim!  İsimler nasıl oluştu ,dinle hele!

Anamın birinci çocuğu olunca, demiş,  ”Bu bizim ailenin temeli olsun. evin özü olsun. Özü de sözü de temel olsun”….Sağ kulağma ezan, sol kulağıma kamet okunduktan sonra kulağıma üç defa, ”adın Temel” diye söylemişler ve Temel adı böylece yayılmıştır.

İkinci çocuğu kız olmuş anamın.  Ben somurtkan ve esmer iken, o parlak ve sevimliymiş. Anam demiş,  ”bu bizim nurumuz, evimizi aydınlatanımız, neşe kaynağımız.. Nur olsun adı, deyince, babam;  ”çocuğumuz bizden bir candır. Adı Nurcan olsun” demiş. Nurcan ismi böyle oluşmuştur.

Üçüncü çocuk Nurcan’a uygun olsun demişler. Oğlum oğlum diye severken babam, ”Buldum heriif !” ….diye bağırmış anam. Adı Oğulcan olsun demişler ve bu isim böyle çoğalmış.

Dördüncü çocuk kız olmuş.  Kiloluymuş biraz.  Bilirsiniz, bizim oralarda buna Has, yani güzel, hoş, yerinde anlamında kullanılır. Bu da has gülümüz, çiçeğimiz anlamında, Hasgül  koymuşlar, kardeşimin adını.

Beşinci kardeşim olmuş.  Artık son çocuğumuz anlamında Son nurumuz, anlamında, Sonnur koymuşlar adını. Çocuklara nur gözüyle yani Allahın Nuru olarak bakılır bilirsiniz. onun için Nur isimleri isimlerin sonuna eklenmiştir genelde.

Orada sessizce dinleyen Dursun :

-”Ama Temel senin dört kardeşin daha var onların isimlerini anlatmayacan ?’‘ mı deyince, ”Bundan sonrası biraz kızgınlık ifade eden isimler” dese de anlatmaya devam etti

Beşinci kardeşim doğunca adını sona er, artık bitsin anlamında Soner konulmuş

Altıncı kardeşim doğunca, ”Yetiş Ya Rabbi !”… demişler. Adı Yetiş kalmış.

Yedinci kardeşim olunca, babam kızmış  anneme: ”Artık yeteer!” ….diye. Kız Kardeşimin adı böylece Yeter kalmış.

Sekizinci çocuk olunca erkek olması babamın hoşuna gitmiş ama yine de, çok çocuktan rahatsız olmuş ve imdaaat diye hastanede bağırmış ve İmdat ismi böyle oluşmuş…

Bunları dinleyen Dursun yaşça büyük olan Temele:

-Abi benim adım nasıl olmuş deyince, O şöyle oldu der:

-Baban şehir görmüş adamdı. Orada çok kültürlenmişti. Bir gün O’na neden çocuğunun (yani senin adını) Dursun verdiğini sorduğumda şöyle demişti.

a-Okusun, kültürlü olsun, atanamasa da okumuşluğu dursun. bir gün işe yarar. Bizim adamımız iktidara gelirse, hemen bir yere yerleştiririz.

b-Kötü insan olmasın. Hak hukuk bilsin. Hırsızlığın nasıl yapıldığını bilsin ama yapmasın. Bu konuda da bildikleri kenarda dursun. Bir gün hayatını  çalanları bilir. Cebinden nasıl çalındığını bilir demişti.

c-İnşaatı öğretsin, mobilyayı öğrensin hatta birçok sanat ve zanaatı öğrensin, bilsin, yapamasa da bunları bildikleri ve öğrendikleri dursun….

….

O sırada Telefonu Çalan Dursun konuşma sonunda:

-Bu da benim kaderim,  yine inek kaçmış evden. çocuklar yine kapıyı açık bırakmışlar deyince:

Temel:

-Çetin davranma çocuklara!  Hülyalara da dalma!  Her şey düzelir. Metin ol Metin…

Fıkradan Anladıklarımız

1. Hayatımızdaki isimlerin, sıfatların birçok anlamı vardır. İsimlerin insanlardaki yansımaları farklılık gösterebilir. Bana göre iyi olan, sana göre kötü olabilir.
2. Çocuklar Allah’ın bir nurudur, bir nimetidir.  Çocuklara davranırken onların bir emanet olduğunu bilmemiz gerekir. Bu bilinçle yetişen nesil, belli makamlara gelince, her şeyin emanet olduğunu anlayacaktır.
3.  Her durum ve şartta mizahi yapımızı korumalıyız.  Gülümsemek ve gülümsetmek güzeldir.
4. İnsan hayatta yapabildiği kadar değil; bakabildiği kadar çocuk yapmalıdır.
5. Çocuklar bir isimdir. Bütün isimler de emanettir.  Ve bütün emanetler de isimdir.