Hayırlı Evladın En Güzel Hediyesi Böyle Olur!

Hediyeleşmek ne güzeldir. Hele hediye sevdiğimize alınıyorsa. Hatta hayatta en değerli varlığımız olan anne babamıza alıyorsak. En güzelini seçeriz bütün imkanlarımızı zorlayarak. acaba hediyenin değeri onun pahalı olması ile mi ilgilidir. eskiden bir mendil, bir boncuk, ayna veya tarak çok değerli iken, günümüzde parasal yönü ağır basmaktadır. Hatta ucuz hediye alındığında küçümsenmeler oluşmaktadır. Oysa özünde hediye bu değildi. Bazen sıcak bir dokunuş bazen sıcak bir gülümseme de hediye olabilmeliydi.

Zaman odur ki;

Üç arkadaş, iş kurup zengin oldular. Bir araya geldiklerinde, annelerine doğum gününde neler aldıklarını anlatmaya başladılar..

Bilal:  -Ben anneme kocaman bir ev aldım. Yıllardır müstakil ev hayali kurmuştu.

Baha:  -Arabayı severdi eskiden annem. Ben bir son model bir araba aldım. Kullanması içinde bir şoför tuttum der.

Hüseyin:  -Benim hediyem sizinkilere göre çok daha iyi. Biliyorsunuz. Annem Kur’an okumayı çok sever. Ne yazık ki gözleri artık çok iyi görmüyor. O’na Kur’an-ı ezbere bilen hafız bir papağan aldım. O papağanı eğitmek için; on hafız, on yıl uğraşmış. Papağan için yirmi milyon verdim. Ama anam için değer. Kuşa sureyi söylüyorsun, hem Arapçasını hem de Türkçesini okuyabiliyor. Anneme de bir arkadaş olur böylece. Dinden de uzaklaşmamış oluruz. Bize de sevap olur dedi.

Üç arkadaş hediyelerini sevinçle  gönderdiler, uzaktaki ailelerine. Ve bir süre sonra üçüne de annelerinden mektup geldi.

Bilal‘e  gelen mektupta annesi:

-…Canım Oğlum. Ev çok güzel ama büyük. Bana bir oda yetiyor, ama hepsini temizlemek zorunda kalıyorum ve çok yoruluyorum. boşuna masraf etmişsin. Yine de teşekkür ederim…

Baha‘ya gelen mektupta annesi:

…Araba çok güzel oğlum. Yolculuk ve gezmek için yaşlıyım ben. Üstelik şoför de biraz ahlaksız. Saygısız anlamında yani. Yine de teşekkür ederim beni düşündüğün için…

Hüseyin‘e gelen mektupta annesi:

-…Canım evladım. Anneni sevindirmeyi nasılda biliyorsun. Seninle gurur duyuyorum. İyi ki benim evladımsın. Gönderdiğin tavuğun eti damaklarımda kaldı. Sonraki doğum günümü hasretle bekliyorum…

Fıkradan Anlayabildiklerimiz:

1. Büyükler için,  pahalı hediyelerden ziyade, onların yanında bulunmamız daha iyi olacaktır. Çünkü evlatlar, Büyüklerin eli ayağı olacaktır yaşlandıklarında.
2. Pahalı ve kaliteli hediye, her zaman, çok sevgi ve saygıyı göstermez. 
3. Hediye verilecek kişinin durumu önceden öğrenilmeli, onun ihtiyacı doğrultusunda, hediye verilmelidir.
4. Herkese, her hediye verilmez.
5. Mideye dokunan hediyeler, biraz daha değer kazanabilir.