Pardon! Seni Ben, Beni Sen Zannettim.

maskeler
maskeler

Pardon! Seni Ben, Beni Sen Zannettim.

Çoğu zaman kendimiz gibi biliriz insanları. Şekiller öyle aldatır ki insanı. Zamanla yanlış yaptığımızı anlarız. Bu yanlışı erken anlayabilmek erdemdir. Geç kaldığımız zaman acı çekeceğimiz de bir gerçektir.

Zaman Odur ki,

Hoca, Serentinin yanındaki eskimiş kestane kütüklerinin orada otururken, bir adam gelir. Selamlaşırlar. Hoş beş ederler. Bu samimiyet karşısında, orada duranlar, Hocanın kırk yıllık dostuyla konuştuğunu  zannederler.

Hoca, Bir zaman sonra kendini az geriye çeker ve der:

-Sorması ayıp olmasın da ne zamandır senle konuşuyoruz. Siz kimsiniz?  Kimlerdensiniz? Ne iş yaparsınız?  Fikriniz düşünceniz nedir. Kusura bakma.  Seni tanıyamadım! deyince, Adam çok bozulur.

-Ama Hocam!

Bir saattir konuştuk gülüştük. Tanıyamadınız mı. Tanımadıysanız neden benimle samimi konuştunuz. Baştan bu soruları sormanız gerekmez miydi?

Hoca:

-Sarığın sarığıma, kaftanın kaftanıma, sakalın sakalıma benziyordu. O kadar bana benziyordun ki seni kendim zannettim. Onun için konuştum. Anladım ki sen ben değilsin, ben sen değilmişim.

Fıkradan Anladıklarımız:

  1. Yabancı insanla çok samimi olmamak gerekir. Onlar ile samiyetten kaçınmak gerekir.
  2. Tanıdığımız, bildiğimiz insanlarla samimiyet olabilir. Huyunu suyunu ahlakını bilmediğimiz insanlarla çok samimiyet bizi incitebilir. Böyle olunca konuşmayı bırakmak erdemdir.
  3. Bazı insanlar konuşunca kendini ele verir ve onlardan arkadaş ve dost olmayacağını anlarız.
  4. İnsanların dış şekilleri hep aldatır. Onları tanıdıkça aslında bize sadece dış şekil olarak benzediğini öğreniriz. Onun için insanların giyim ve kuşamları aldatıcıdır.
  5. İnsan, insanı kılık kıyafetine bakarak karşılar. Ama onun tavır ve davranışları onu tanıtır ve onun konuşmasına göre uğurlanır.
  6. İnsanlar menfaat için kılıf kıyafetlerini değiştirebilecekleri gibi, fikir ve düşüncelerini de değiştirmiş gibi yaparlar. Ama bu akıllı insan tarafından kolay fark edilir. Menfaatçileri kolay anlayamayanlarda zamanla, kaybettiği zaman, anlamış olur ki, bu da telafisi mümkün olmayan sonuçları oluşturmuştur.
  7. Bize zarar veren insanlar, bize benzeyen insanlardır. Zararini anladığımız zaman “dur” demesini bilmeliyiz.

Şu Yazıya da Bakabilirsiniz

Neyleyeyim! Ambara Fare Dadandı Anam Babam!

Neyleyeyim! Ambara Fare Dadandı Anam Babam! ‘’Bir yerde fare varsa orada hırsız vardır’’ Demiş büyüklerimiz. …

2 Yorumlar

  1. İyi insanların,buna kendimde dahil, hayatta kaybetme sebeplerinden en önemli sebebplerinden biri de bu sanırım. Herkesi kendimiz gibi zannetme fikri. Aslında bu bi fikirden çok kişinin huyuda ysda mizacıda olabiliyor. Her defasında kendisi gibi sanıp aldanması huyundan oluyor. Can çıkar huy çıkmaz demişler sonuçta.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir