Sorun Çözülmedi Tedavi de Olamadık Ama…!
Suçlu kurallar mıdır?
Toplumsal yaşamı düzenleyen kurallarda eksiklik var mıdır?
Bir toplum hırsızlık olgusunu bilmez iken, başka bir toplum hırsızlığın önlenebilmesi için kurallar koyması neyin ifadesidir.?
Her şey kurallar koyucudan mı beklenir? Yoksa asıl mesele kuralları uygulayacak olanların eğitimi midir?
Kurum ve kuruluşlarda derdimize derman bulabiliyor muyuz.?
Soru ve sorunlarımızın çözüm yeri neresidir ve neresi olmalıdır?
Öyle çok sorular ve sorunlar vardır ki cevabını bulamayan…
…….
İnsan eğitilirse, insanlık eğitimli olacak ve kurallara bile gerek kalmayacaktır. Ehil olan insanlar da kurum ve kuruluşlarda olacaklardır ki sorularımız cevap bulsun, sorunlarımız çözüme kavuşsun.
Problem nerede?
Zaman odur ki
İşsizlikten, aylak aylak dolanan Temel, yolda gördüğü boş şişeye bir tekme atar, şişe kırılır. Kırık bir şişe parçasıyla, kendince oyunlar oynarken, parmağı kesilir. Parmağına bir şeyler sarsa da, yanındakilerin ısrarları yüzünden sağlık kuruluşuna gider. Çünkü yara büyüktür. Dikiş atılması gerekir ve az da olsa kanama da devam etmektedir..
Temel bir sağlık kuruluşundan içeri girer ve karşısında çok kapılar vardır ve o kapıların birinden içeri girer ve karşısına iki kapı çıkar.
Sağdaki kapının üzerinde ölümcül ise gir, soldaki ise çok acil değilse gir yazar. Çok acil olamadığı için, sol kapıdan içeri girer ve karşıda yine iki kapı. Sağdaki kapıda hastalıklar bölümü, soldaki kapı üzerinde yaralılar bölümü yazar. Yaralı olduğu için oradan içeri girer ve karşısında yine bir iki kapı. Sağdaki kapı iç yaralanma ise gir, sol kapıda dış yaralanma ise gir yazar.
Temel tekrar tekrar kapılardan geçer. Artık bunalmıştır. …ve iki kapı. Sağdaki kapı üstünde bugün olmasa da olur. Soldaki kapı üstünde yarın olsa da olur yazar. Soldaki kapıdan girer girmesine ama kendini dışarıda bulur.
Hiç geri dönmeden evine doğru, düşünceli düşünceli, bazen de kendi kendine konuşurken, bazen de gülerek giderken arkadaşları sorar.
-Hastaneye gittin mi ? Pansuman yaptırdın mı?
Temel sinirli ve gergindi:
”Hastaneye gittim, pansuman yaptıramadım ama organizasyon mükemmeldi” der
Fıkradan Anladıklarımız
- Kuralcılık bazen, asıl meselenin önüne geçmekte ve fayda yerine zarar vermektedir.
- İnsanlar sorunlarını çözmek için kapı kapı dolanmakta ve gittiği her kapıdan boş dönmektedir. Oysa kurum ve kuruluşlar insanlar içindir. Belli makamlar için oluşturulan unsurlar değildir.
- Tehlikeli şeylerle oynamamalıyız. Tehlikeli şeyleri de insanlar için risk oluşturacak yerlere konmamalı-atılmamalıdır.
- Her yerde aslında kurallar vardır. kanuni eksiklik yoktur. Ama prosedürler, gereksiz kurallar, kurum ve kuruluşlardaki yöneticilerin inisiyatif almamaları veya oralara ehil olmamaları insana ve insanlığa zarar vermektedir.
- Öğüt veren insanlar aslında çokta bizimle ilgilenmezler. Sadece vicdani bir gereklilik gibi düşünürler ve canhıraş şekilde yardımcı olmazlar.
- Kapılar çözüm yeri olmalı. Soru ve sorunların çözüme kavuştuğu yer olmalıdır.
- Hayatta insanın kapısı hiç kapanmaz. Mutlaka bir kapı vardır. Önemli olan iyi kapıyı seçebilmektir. bunun için bilgi gerekir, tecrübe gerekir. Birazda vicdan gerekir.