Yolu Bozalım ki, Para Kazanalım!

İnsan ne garip bir canlı. Sağlam olanı küçük menfaatler için bozar. Onu tekrar menfaati için yapar. Bozduğunu yaparken de sevap kazanacağını zanneder, minnet kazanacağını düşünür.

Bu durum ilginçtir. Bundan daha ilginç olanı ise bizlerin, bozan insanları, sorgulamayışıdır. Gözümüzün önünde gerçekleşir her şey. Öyle süslü cümlelere inanırız ki ‘’… bozmuşsa bozmuş, bak daha güzelini yapıyor işte !’’ deriz.

Ya giden zamanlar…

Ya çalınan emekler…

Ya haksız kazançlar…

Ya kaybolan hayaller… ve solan hayatlar….sorgulanmaz bile bu.

Halk arasında bir deyim vardır:  Üzerine ölü toprağı serpilmiş…şeklinde.

Canlıyız biz. Ama balık hafızalı olmuşuz. Her şeyi çok kolay unutuyoruz. Belki de tarih bilinci olmadığı içindir. Onun içindir ki insanları idare edenler kollektif bir talih bilinci istemezler.  Şüpheli tarih anlayışı ortaya koyarlar. Geçmişe farklı pencereden baktırırlar. Ve bir pencereden bakarken diğer pencereleri inkarı öğretir. Bununla kalmaz nefreti çoğaltır. Bölünmüşlüğü çoğaltır. Bölünmüşleri yönetmek çok basittir..

Böl…

Parçala…

Sorgulatma…

Yönet…

Kazan…

Zaman Odur ki

Şehirli çocuk, yeni araba almış, havasını atıyordu. Arabasından şehirde çok olduğundan dikkat çekmemiş olsa ki köy yollarına girdi…

Vaaav ! Senin mi? Çok paradır bu! Çok yakıyor mu?  Çok güzel yaa!..…cümlelerini beklerken yolda battı.

Malum şeherden ve yüksek binalardan ve de villalardan köy yolları gözükmüyor. Şehirde yaşayanlara göre köy yolları asfalt yollarda doğal manzara karşısında semaverlerini yakmış keyif yapıyorlar gibi gözüküyor…

Zengin çocuğunun arabası öyle battı ki artık kıpırdayamıyor. Çaresizlik kötü. Ortama da yabancıysanız daha kötü. Zor durumlardan çıkma yollarının  A- B -C -D- E  şıkları öğretilmiyor ki eğitim sisteminde. Ha babam ezber. De babam test.

Biraz gitti ileriye doğru. Bir ev gördü.  Kapıda da traktör var. Gitti oraya .

-‘’Merhaba!’’

– ‘’Aleyküm selam’’ dedi tarladan yeni geldiği belli olan çiftçi.

-Beyefendi ileride arabam battı. Traktörle çekebilir miyiz.!

-Tabii ki!  deyince çiftçi, ücretini konuştular. Enflasyon, mazot, gelir gider…derken anlaştılar.

Köylü, traktörle otomobili bataklıktan çıkardı. Şehirli çocuk teşekkür etti. Ücretini verdi. Köylü giderken genç adam, bilgi amaçlı sordu. Adrenalini her zaman yaşayacak ya!

–Geceleri de buralarda batan araçları da kurtarır mısınız.  Onun için telefonunuzu verebilir misiniz. İhtiyaç anında aramak için.

Köylü:

-Gece mi! Diye dudak bükerek sordu

–Evet gece.

Köylü:

-Gece de çalışacaksak sabaha doğru kim bu yolu sulayıp bataklık yapacak! Dedi ve gitti.

Fıkradan Anladıklarımız

1. Yardım edenlere ve yardımcı olanlara öncelikli olarak dikkat etmeliyiz. Bundan menfaati olur mu veya var mı diye.
2. Gösteriş başımıza birçok sıkıntılar açar.
3. Köylü cahil görülüp küçümsenir ama son cümleyi o söyler. Onun için siyasal iktidarlar köylüler üzerine planlarını yaparlar.
4. Zengin garibanın halini anlamayacağı gibi, şehirli de kırsalın sorunlarından duyarsızdır.
5. Kolay elde edilen ürün ve mal fazla hırpalanır ve kolay harcanır.
6. Alın teri olmayan her şey yok olmaya mahkumdur.
7. Kaldırım veya var olan hizmetin süslenmesi veya değiştirilmesi çoğunlukla yapanın maddi kazancı içindir.
8. Üretim olmaz ise fiyatlar yükselir. Köylü hakkını alamayınca kurnazlığa başvurur ve üretimden kaçar.
9. Kimse bir başkasını kesinlikle küçük görmemelidir,
10. Sonuç varsa gerekçesi hazırdır ve komuoyu o sonuca da hazırlanmıştır veya hazırlanacaktır